Wymagania PPOŻ wykończenia wnętrz i wyposażenia stałego
Wyobraź sobie, że urządzasz przestrzeń, w której spędzasz codzienne chwile – biuro, hotel czy salę kinową – i chcesz, by każdy detal służył bezpieczeństwu. W Polsce te aspekty reguluje Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, skupiając się na klasyfikacji reakcji na ogień materiałów od A1 do F. Rozwinę zakazy stosowania łatwopalnych wykończeń, normy dla podłóg i sufitów oraz wymogi w zatłoczonych pomieszczeniach, byś mógł projektować z pełną zgodnością.

- Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych budynków
- Zakaz stosowania niektórych materiałów wykończeniowych
- Wymagania przeciwpożarowe dla podłóg i wykładzin
- Wymagania PPOŻ w pomieszczeniach dla dużej liczby osób
- Wymagania przeciwpożarowe sufitów i podwieszanych
- Wymagania PPOŻ w łazienkach i saunach
- Zabezpieczenie palnych elementów wystroju wnętrz
- Pytania i odpowiedzi: Wymagania przeciwpożarowe dla elementów wykończenia wnętrz i wyposażenia stałego
Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych budynków
Podstawą prawną są paragrafy 215–232 tego rozporządzenia, definiujące reakcję materiałów wykończeniowych na ogień. Materiały dzielą się na klasy A1 (niepalne) po F (łatwopalne), z obowiązkową deklaracją producenta. W budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej stosuje się klasy A2 do C. Kontrola opiera się na normie PN-EN 13501-1. Inwestor musi przechowywać dokumentację atestów.
Klasyfikacja uwzględnia palność, emisję dymu (s1–s3) i krople płonące (d0–d2). Dla elementów stałych wymagane są badania w akredytowanych laboratoriach. Wyjątki dopuszcza opinia rzeczoznawcy ds. ppoż. Przepisy ewoluowały, wzmacniając ochronę w obiektach wysokich.
Zakaz stosowania niektórych materiałów wykończeniowych
Zakazane są klasy D–F na ścianach i sufitach w strefach ewakuacyjnych budynków publicznych. Tapety czy okładziny dekoracyjne muszą osiągać co najmniej B-s1,d0. W przestrzeniach otwartych dla publiczności nie wolno montować łatwopalnych foli czy pianek. Producent potwierdza klasę znakiem CE lub krajowym atestem.
W obiektach ZL IV (użyteczność publiczna) ściany wymagają B-s1,d0, sufitów A2-s1,d0. Odstępstwa możliwe po analizie ryzyka. Naruszenie grozi wstrzymaniem inwestycji przez straż pożarną.
Wymagania przeciwpożarowe dla podłóg i wykładzin
Podłogi na korytarzach ewakuacyjnych spełniają Bfl-s1, w pomieszczeniach Cfl-s1. Klasa fl oznacza reakcję na rozprzestrzenianie ognia po powierzchni. Wykładziny dywanowe testuje się wg PN-EN 13501-1. W wysokich budynkach (>25 m) minimum A2fl-s1.
| Klasa | Zastosowanie |
|---|---|
| Bfl-s1 | Korytarze ewakuacyjne |
| Cfl-s1 | Pomieszczenia niskiego ryzyka |
| A2fl-s1 | Budynki wysokie |
Wymagania PPOŻ w pomieszczeniach dla dużej liczby osób
W kategorii ZL IV (kina, teatry) wykończenia ścian i sufitów klasy B-s1,d0. Meble stałe, jak lady, te same normy. Emisja dymu ograniczona do s1, brak kropli d0. Dotyczy to też schodów i holew.
Wyposażenie stałe testowane jako całość. W obiektach zbiorowego pobytu dodatkowe impregnacje. Rzeczoznawca ocenia ryzyko przy >200 osobach.
Wymagania przeciwpożarowe sufitów i podwieszanych
Sufity podwieszane w strefach ewakuacyjnych klasy A2-s1,d0. Szczelina i otwory wentylacyjne nie mogą przekraczać 5% powierzchni. Materiały akustyczne impregnuje się środkami ognioodpornymi. W budynkach wysokich pełna klasa A1.
Testy uwzględniają propagację ognia przez szczeliny. Montaż bez łatwopalnych klejów. Dokumentacja z CNBOP obowiązkowa.
Wymagania PPOŻ w łazienkach i saunach
W łazienkach wykończenia wilgotne klasy C-s1,d0, z impregnacją antygrzybiczą i ogniową. Sauny wymagają A2-s1,d0 na ścianach, drewno impregnowane solami. Podłogi Bfl-s1, odporne na wilgoć. Wentylacja nie osłabia ochrony.
Ławki i wyposażenie stałe z niepalnych materiałów. Badania w warunkach wysokiej wilgotności. Wyjątki po opinii technicznej.
Zabezpieczenie palnych elementów wystroju wnętrz
Palne meble stałe (regały, lady) pokrywają materiałami klasy B. Impregnacja farbami intumescentnymi zwiększa odporność. Atesty ITB potwierdzają skuteczność. W przestrzeniach publicznych pełna dokumentacja.
- Impregnacja drewna solami fosforanowymi.
- Farby ogniochronne na tkaniny.
- Kontrola okresowa przez PSP.
Pytania i odpowiedzi: Wymagania przeciwpożarowe dla elementów wykończenia wnętrz i wyposażenia stałego
-
Jakie przepisy regulują wymagania przeciwpożarowe dla elementów wykończenia wnętrz i wyposażenia stałego?
Wymagania przeciwpożarowe reguluje Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (§ 215–232). Określa ono reakcję na ogień materiałów wykończeniowych, klasyfikację oraz zakazy stosowania w zależności od rodzaju budynku.
-
Jak klasyfikowane są materiały wykończeniowe według reakcji na ogień?
Materiały klasyfikowane są w klasach od A1 (niepalne) do F (łatwopalne) zgodnie z PN-EN 13501-1. Producent musi zadeklarować właściwości ogniowe, a kontrola zgodności odbywa się poprzez atesty ITB lub CNBOP. Inwestor obowiązany jest przechowywać dokumentację.
-
Jakie klasy reakcji na ogień są wymagane dla ścian, sufitów i podłóg w budynkach użyteczności publicznej?
W budynkach użyteczności publicznej (kategoria ZL IV) ściany i sufity wymagają co najmniej klasy B-s1,d0 (niska emisja dymu i płomieni). Podłogi na korytarzach ewakuacyjnych – Bfl-s1, w pomieszczeniach o niskim ryzyku – Cfl-s1. W budynkach wysokich (powyżej 25 m) wszystkie elementy muszą być klasy A2-s1,d0.
-
Jakie wymagania obowiązują wyposażenie stałe i czy istnieją wyjątki?
Wyposażenie stałe, takie jak lady czy regały przytwierdzone, podlega tym samym klasom co wykończenie wnętrz, z dodatkowymi wymaganiami w obiektach zbiorowego przebywania. Sufity podwieszane w strefach ewakuacyjnych wymagają A2-s1,d0. Wyjątki możliwe są na podstawie opinii rzeczoznawcy ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych z analizą ryzyka.